“Ik wil ook mijn steentje bijdragen”

Geschreven door:

Anoniem

Vanaf m’n vroegste jeugd kan ik me herinneren dat de 2 wereld oorlogen veel familie leden gevormd hebben tot wie we zijn. Ondanks dat er veel neven en nichten na de oorlog geboren zijn hebben we er allemaal een beetje een tic van meegekregen. Kleding wat te klein is weggooien? Nou nee, dat werd bij overgrootmoeder in Broek in Waterland gebracht en weer door gedeeld in de familie. Eten weggooien? nee hoor restjes dag of bij een buurvrouw die zelf niet meer elke dag koken kan. Als je ziet dat de buren aan het verbouwen zijn, stap je er gewoon op af en helpt met bergen stenen bikken en sjouwen. Geld aannemen omdat je een boodschapje voor de buurvrouw deed, haalde het niet in je hoofd want dan kreeg je op dat zelfde hoofd een beste tik. De verhalen van een opa die uit de trein sprong om niet naar Duitsland te hoeven en in gaasterland ondergedoken zat. de andere opa die jaren vast zat in duitsland en daar op boerderijen moest werken en later als bakker brood moest maken omdat de bakker in dienst moest. overgrootouders die joden verborgen onder het varkenshok en overgroot opa die voor de ogen van mijn moeder met zijn handen in de lucht en twee geweren in zijn rug prikkend werd afgevoerd, omdat hij verraden was…reden….hij had een big geslacht om een groot deel van zijn14 kinderen maar ook schoondochters met zijn kleinkinderen én de ondergedoken joden te eten moest geven( ik weet niet of die van de big aten) pas ver na de oorlog kwam het dorp te weten dat er joden verborgen waren geweest bij hen. Van oom Frans die na de oorlog moest leven met een drie atl kogels en een 80 granaatspliters in zijn lijf waardoor hij ook aan 1 oog blind was maar toch tot zijn pensioen werkte op Vlb. Ypenburg. En door nog veel meer van dit soort belevenissen maakte dat ik op mijn 5e jaar al steeds riep “ ik vind het stom dat alleen jongens dienstplichtig zijn want ik wil ook soldaat worden!en dan het liefst bij de Marine!”. Vooral mijn moeder had gehoopt dat ik het gezegde zou vergeten in de toekomst en gewoon iets leuks zou gaan doen. Totdat ik tijdens mijn examen serveren stond te wachten om het volgende gerecht op tafel te kunnen zetten een oproep las om indienst te treden bij de Marine! Dus de volgende dag formulier in gevuld, vrij snel er na gekeurd maar helaas…afgekeurd. Maar meteen voor land en luchtmacht gemeld en voor beide …goedgekeurd! Op dinsdag 16 -12-‘80 had ik in dienst kunnen treden als tech.spec.wapen en rij instructeur maar ben de maandags 15-12’80 maar naar Arnhem gegaan om bij de KLU in opleiding te gaan en daarna te dienen als Sgt. spec.chef kok, helaas kon ik niet op uitzendingen mee maar heb voor mijn gevoel toch een  behoorlijk steentje bijgedragen tijdens de jaren 80. Want ondanks dat mij KLU tijd er al een tijdje op zit, blijft het voor velen nog steeds vreemd te horen dat ik als meid van 19 jaar in dienst trad …

Verhalen

Moord op Kennedy

In de nacht van 22 november 1963 was ik op patrouille in Büren Duitsland. Mijn chauffeur en ik schrokken ons te pletter toen er opeens een tank voor ons stopte. Gelukkig bleken het Engelsen te zijn, die ons vertelden, dat president Kennedy was doodgeschoten. Een...

Bij de Koninklijke Marine tijdens de Koude Oorlog

Op 17 augustus 1970 ben ik in dienst van de Koninklijke Marine getreden. Het heetste punt, de Cuba crisis, was al geweest maar de dreiging van een kern oorlog was nog steeds aanwezig.  Als 16 jarig jochie was ik daar niet zo mee bezig. Ik vond alles nog spannend....

Russen afluisteren

Brief van Henk Braakman, ontvangen op maandag 13-11-2023. Het betreft zijn belevenis van zijn diensttijd in de Koude Oorlog. Transcriptie Lichting 1956-6 Op 4 mei 1956 (wat een timing) lag er op de deurmat bij ons thuis een enveloppe met daarin een ‘bevel’ namens...

Conflict en komische wraak

Bij het militaire onderdeel waar ik was geplaatst, werkte ik op een technische afdeling onder leiding van een 'Korporaal 1', die bekend stond als een zuiplap die dacht dat hij de baas was. Op een dag kregen we een conflict over een handeling, terwijl we dezelfde...

Sloepvaren & Nieuw Guinea

Dit waargebeurde verhaal speelt zich af rond de jaren 1955 in de Aziatische archipel en net daarbuiten. Ik kwam op als dienstplichtig matroos in Hollandsche Rading naar de Marine kazerne. Daar werd ik binnenste buiten gekeerd en voorzien van de nodige uitrusting,...

Geheimzinnige schepen

In het begin van de 1950-er jaren hebben er een paar jaar een tweetal passagiersschepen in de Numansdorpse Veerhaven gelegen. Niemand wist waarom ze daar lagen en van wie ze waren. Het was allemaal heel geheimzinnig. Veel verhalen deden de ronde over het doel van...

Van Kanonnier tot touringcar-chauffeur

Geboren in augustus 1960, dus opgegroeid in de jaren 60 en 70, kregen wij te horen van de atoombom. En nog erger, de waterstofbom en de Russen. Niet dat ik er bang voor was, want met Den Helder dichtbij wist je dat als er zo'n grote bom zou vallen ook wij de klos...

Mijn jongenskamer ……

Een foto van mijn jongenskamertje. Het is door de tijd een wazig beeld geworden. Ik weet nog dat ik het maakte met mijn eerste fototoestel, een Agfa Clack, gekregen voor mijn vijftiende verjaardag in 1961. Ja ik ben van 1946. Dat fotootje illustreert de...

De Stingerbol

Ik ben als instructeur en opleidingsontwikkelaar van 1992 tot en met 1995 werkzaam geweest als in de Stingertrainer te Ede. In de stinger trainer werden schutters opgeleid van de Landmacht, Luchtmacht en Mariniers. De bol is van binnen voorzien van projectie...

Deel je eigen verhaal

Schakel JavaScript in je browser in om dit formulier in te vullen.

Auteur gegevens

Vul hieronder je contactgegevens in, zodat de afzender van dit verhaal juist is.
Wordt niet gepubliceerd
10 cijfers
Mijn auteursnaam mag

Schrijf je verhaal

Inhoud
Klik of sleep een bestand naar dit veld om te uploaden.
Dit mag een jpg, jpeg, png of gif bestand zijn van max. 1Mb.
Locatie bij dit verhaal
Selectievakjes