Mijn Marinetijd tijdens de koude oorlog 1962-1970

Geschreven door:

Bruno Smit

In 1962 ben ik na de technische school als beroepsmilitair bij de Koninklijke Marine gaan werken om wat van de wereld te zien. Na mijn opleiding tot wapenelectronicamonteur werd ik in 1965  bij OZD geplaatst en werd ik op de onderzeeboot Potvis gestationeerd .
Gedurende deze tijd heb ik bij de OZD vanaf 1968 een aantal “onderzoekings”-reizen gemaakt naar de Noordelijke IJszee, waar we de Sovjet schepen in de gaten moesten houden. Omdat deze trips officieel geheim waren, worden de mensen die deze trips hebben gemaakt, helaas niet als Veteraan erkend door de Nederlandse overheid.
Ik heb zowel met de Zeehond als met de Tonijn een aantal trips naar de Noordelijke IJszee gemaakt tussen 1968 en 1970.
Deze trips duurden gemiddeld 6 a 7 weken en werden grotendeels onderwater afgelegd, ook de reis naar het noorden voeren we onderwater, waardoor we niet erg snel konden varen, zodat
alleen de heen en terugreis elk al meer dan een week duurden.
Tijdens een van die trips kwamen we op onze locatie aan en toen bleek dat het glas van de periscoop was bevroren doordat de verwarming defect was ( het zeewater is in die gebieden 3 tot 5 graden onder nul , dus bevriest het opspattende zeewater op de periscoop) en daardoor konden we niets zien. De commandant wilde naar boven gaan om het glas te laten vervangen, maar ik zat achter de RadarZoekOntvanger en had net twee Sovet-radars gelokaliseerd, die overeen kwamen met de radar van sovjet TU-95 bommenwerpers, volgens de tabel die we bij dit werk gebruiken.
De CDT zag hier echter de radar van 2 Canadese fregatten in, en besloot om boven water te komen.
Daar stond ik als uitkijk op de brug en zag na enkele minuten 2 TU-95 bommenwerpers over ons heen scheren, die zo laag vlogen dat we de bemanning achter de raampjes konden zien staan met hun filmcamera.
Dat was dus wel even schrikken.
Ook kregen we een keer, toen we met een smaldeel onderweg naar Gibraltar waren, de opdracht om een aantal Sovjet-schepen in de Golf van Biskaye te volgen. Tijdens deze actie voeren we overdag boven water en ’s nachts onder water om dan van dichtbij foto’s te maken. Telkens als we onderwater naast een van de Sovjetschepen voeren, zagen we regelmatig een grote rookpluim uit de schoorsteen komen, omdat het schip dan snelheid verhoogde en dan met hoge snelheid over ons heen kwam varen, zodat we regelmatig een noodduik moesten maken en daarna de zware roffel van de scheepsschroeven over ons heen hoorden gaan. Dat was wel spannend.
Toen we volgende dag boven water voeren kwam een van de Sovjet-schepen naast ons varen en zagen we de seinlamp oplichten. Dus direct de seiner op de brug geroepen en die zag het volgende bericht van de sovjet-boot verschijnen. “Be careful you where much too close last night”. Dat was dus wel even een waarschuwing!
Van deze gebeurtenis heb ik een aantal foto’s die ik hierbij doe.

Verhalen

Moord op Kennedy

In de nacht van 22 november 1963 was ik op patrouille in Büren Duitsland. Mijn chauffeur en ik schrokken ons te pletter toen er opeens een tank voor ons stopte. Gelukkig bleken het Engelsen te zijn, die ons vertelden, dat president Kennedy was doodgeschoten. Een...

Bij de Koninklijke Marine tijdens de Koude Oorlog

Op 17 augustus 1970 ben ik in dienst van de Koninklijke Marine getreden. Het heetste punt, de Cuba crisis, was al geweest maar de dreiging van een kern oorlog was nog steeds aanwezig.  Als 16 jarig jochie was ik daar niet zo mee bezig. Ik vond alles nog spannend....

Russen afluisteren

Brief van Henk Braakman, ontvangen op maandag 13-11-2023. Het betreft zijn belevenis van zijn diensttijd in de Koude Oorlog. Transcriptie Lichting 1956-6 Op 4 mei 1956 (wat een timing) lag er op de deurmat bij ons thuis een enveloppe met daarin een ‘bevel’ namens...

Conflict en komische wraak

Bij het militaire onderdeel waar ik was geplaatst, werkte ik op een technische afdeling onder leiding van een 'Korporaal 1', die bekend stond als een zuiplap die dacht dat hij de baas was. Op een dag kregen we een conflict over een handeling, terwijl we dezelfde...

Sloepvaren & Nieuw Guinea

Dit waargebeurde verhaal speelt zich af rond de jaren 1955 in de Aziatische archipel en net daarbuiten. Ik kwam op als dienstplichtig matroos in Hollandsche Rading naar de Marine kazerne. Daar werd ik binnenste buiten gekeerd en voorzien van de nodige uitrusting,...

Geheimzinnige schepen

In het begin van de 1950-er jaren hebben er een paar jaar een tweetal passagiersschepen in de Numansdorpse Veerhaven gelegen. Niemand wist waarom ze daar lagen en van wie ze waren. Het was allemaal heel geheimzinnig. Veel verhalen deden de ronde over het doel van...

Van Kanonnier tot touringcar-chauffeur

Geboren in augustus 1960, dus opgegroeid in de jaren 60 en 70, kregen wij te horen van de atoombom. En nog erger, de waterstofbom en de Russen. Niet dat ik er bang voor was, want met Den Helder dichtbij wist je dat als er zo'n grote bom zou vallen ook wij de klos...

Mijn jongenskamer ……

Een foto van mijn jongenskamertje. Het is door de tijd een wazig beeld geworden. Ik weet nog dat ik het maakte met mijn eerste fototoestel, een Agfa Clack, gekregen voor mijn vijftiende verjaardag in 1961. Ja ik ben van 1946. Dat fotootje illustreert de...

De Stingerbol

Ik ben als instructeur en opleidingsontwikkelaar van 1992 tot en met 1995 werkzaam geweest als in de Stingertrainer te Ede. In de stinger trainer werden schutters opgeleid van de Landmacht, Luchtmacht en Mariniers. De bol is van binnen voorzien van projectie...

Deel je eigen verhaal

Schakel JavaScript in je browser in om dit formulier in te vullen.

Auteur gegevens

Vul hieronder je contactgegevens in, zodat de afzender van dit verhaal juist is.
Wordt niet gepubliceerd
10 cijfers
Mijn auteursnaam mag

Schrijf je verhaal

Inhoud
Klik of sleep een bestand naar dit veld om te uploaden.
Dit mag een jpg, jpeg, png of gif bestand zijn van max. 1Mb.
Locatie bij dit verhaal
Selectievakjes