Protestgeneratie en IJzeren Gordijn

Geschreven door:

Ronald Noppers

Geboren in 1962, ben ik een kind van de Koude Oorlog. Te jong voor de flower power, maar wel beïnvloed door de jaren 60 en 70. In 1981 verhuisde ik voor mijn studie Duitse Taal- en Letterkunde naar Groningen. Daar kwam ik in contact met de kraakbeweging. Ik droeg iconische buttons, zoals Atoomenergie – Nee bedankt, en ging protesteren tegen Kalkar. Vanzelfsprekend protesteerde ik in Amsterdam (1981) en Den Haag (1983), maar dat ging me niet ver genoeg. In Groningen hadden we een radicale, anarchistische groep die bezig was met het voorbereiden van een inbraak in de bunker van Veenhuizen om geheime documentatie van defensie in ons bezit te krijgen. Mijn twee broers en ik waren hier nauw bij betrokken. De operatie moest echter afgeblazen worden, omdat de BVD er lucht van gekregen had en een voorbereidende bijeenkomst op de anarchistische camping in Appelscha afgeluisterd had.

Ik heb die bijeenkomst in Appelscha gemist, omdat ik voor mijn studie Duits op dat moment – het is november 1983 – deelnam aan een drieweekse studiereis van het Goethe Institut, rond het thema Deutschland Ost und West. Een internationaal samengestelde groep studenten bezocht vanuit Göttingen het IJzeren Gordijn, inclusief een rondreis door de DDR. Een van de deelnemers was Erik de Graaf die me in 1987 kennis liet maken met het werk van de Oostduitse fotograaf, Harald Hauswald. Erik had de foto’s illegaal verkregen. Vanuit de studentenvereniging Grimm und Kluge in Groningen hebben we bij de USVA de fototentoonstelling ‘Oostberlijn. De andere kant van een stad’ georganiseerd.

Voor mij was de DDR bekend terrein. Als voorbereiding op mijn studie heb ik van 1981 tot 1983 deelgenomen aan zomerkampen van de Ökomenischer Jugenddienst, vanuit de protestantse kerken in Oost-Duitsland. Dit was een van de weinige plekken voor jongeren uit de DDR om in contact te komen met leeftijdsgenoten uit het kapitalistische buitenland. Voor mij was het een van de weinige mogelijkheden om achter het IJzeren Gordijn te kijken. De Oostduitse vredesbeweging Schwerter zu Pflugscharen is ontstaan vanuit de kerken. Veel van mijn Oostduitse vrienden waren nauw betrokken bij de vredesbeweging. Met enige regelmaat bezocht ik Berlijn, zowel Oost- als West-Berlijn.

Als ik terugkijk op de jaren 80, dan zie ik dat de Koude Oorlog een grote invloed op mij gehad heeft. Ik maakte deel uit van de protestgeneratie en stond op het randje van radicale actie. Het was een deprimerende en bedreigende tijd: No Future, No Nukes, de dreiging van een kernoorlog. Mijn studietijd heeft mij echter ook mijn grenzen doen verleggen door over het IJzeren Gordijn heen te gaan, de mensen en het systeem aldaar te leren kennen. Bovenal heb ik mezelf leren kennen. En ik heb Babs, mijn vrouw, leren kennen tijdens onze gemeenschappelijke studie Duits. Nu zo’n 40 jaar geleden. In alle opzichten hebben de jaren 80 mijn leven bepaald.

Verhalen

Moord op Kennedy

In de nacht van 22 november 1963 was ik op patrouille in Büren Duitsland. Mijn chauffeur en ik schrokken ons te pletter toen er opeens een tank voor ons stopte. Gelukkig bleken het Engelsen te zijn, die ons vertelden, dat president Kennedy was doodgeschoten. Een...

Bij de Koninklijke Marine tijdens de Koude Oorlog

Op 17 augustus 1970 ben ik in dienst van de Koninklijke Marine getreden. Het heetste punt, de Cuba crisis, was al geweest maar de dreiging van een kern oorlog was nog steeds aanwezig.  Als 16 jarig jochie was ik daar niet zo mee bezig. Ik vond alles nog spannend....

Russen afluisteren

Brief van Henk Braakman, ontvangen op maandag 13-11-2023. Het betreft zijn belevenis van zijn diensttijd in de Koude Oorlog. Transcriptie Lichting 1956-6 Op 4 mei 1956 (wat een timing) lag er op de deurmat bij ons thuis een enveloppe met daarin een ‘bevel’ namens...

Conflict en komische wraak

Bij het militaire onderdeel waar ik was geplaatst, werkte ik op een technische afdeling onder leiding van een 'Korporaal 1', die bekend stond als een zuiplap die dacht dat hij de baas was. Op een dag kregen we een conflict over een handeling, terwijl we dezelfde...

Sloepvaren & Nieuw Guinea

Dit waargebeurde verhaal speelt zich af rond de jaren 1955 in de Aziatische archipel en net daarbuiten. Ik kwam op als dienstplichtig matroos in Hollandsche Rading naar de Marine kazerne. Daar werd ik binnenste buiten gekeerd en voorzien van de nodige uitrusting,...

Geheimzinnige schepen

In het begin van de 1950-er jaren hebben er een paar jaar een tweetal passagiersschepen in de Numansdorpse Veerhaven gelegen. Niemand wist waarom ze daar lagen en van wie ze waren. Het was allemaal heel geheimzinnig. Veel verhalen deden de ronde over het doel van...

Van Kanonnier tot touringcar-chauffeur

Geboren in augustus 1960, dus opgegroeid in de jaren 60 en 70, kregen wij te horen van de atoombom. En nog erger, de waterstofbom en de Russen. Niet dat ik er bang voor was, want met Den Helder dichtbij wist je dat als er zo'n grote bom zou vallen ook wij de klos...

Mijn jongenskamer ……

Een foto van mijn jongenskamertje. Het is door de tijd een wazig beeld geworden. Ik weet nog dat ik het maakte met mijn eerste fototoestel, een Agfa Clack, gekregen voor mijn vijftiende verjaardag in 1961. Ja ik ben van 1946. Dat fotootje illustreert de...

De Stingerbol

Ik ben als instructeur en opleidingsontwikkelaar van 1992 tot en met 1995 werkzaam geweest als in de Stingertrainer te Ede. In de stinger trainer werden schutters opgeleid van de Landmacht, Luchtmacht en Mariniers. De bol is van binnen voorzien van projectie...

Deel je eigen verhaal

Schakel JavaScript in je browser in om dit formulier in te vullen.

Auteur gegevens

Vul hieronder je contactgegevens in, zodat de afzender van dit verhaal juist is.
Wordt niet gepubliceerd
10 cijfers
Mijn auteursnaam mag

Schrijf je verhaal

Inhoud
Klik of sleep een bestand naar dit veld om te uploaden.
Dit mag een jpg, jpeg, png of gif bestand zijn van max. 1Mb.
Locatie bij dit verhaal
Selectievakjes