Quicktrain bij een KLu-depot

Geschreven door:

Ton de Vries

Quicktrain was de naam van de NAVO paraatheids oefening die enkele malen per jaar werd gehouden.

In 1963 was ik geplaatst bij het Depot Vliegtuigmaterieel (DVM) op de Vliegbasis Gilze-Rijen en 1e Luitenant geworden. De Commandant van dit onderdeel van het Commando Depots Materieel Luchtmacht (CDML) genoot de status van zelfstandig onderdeel(scommandant) met volle teugen en kosten noch moeite werden gespaard om die zelfstandigheid te consolideren en elke mogelijke bedreiging er van te pareren. Wij hadden dan ook een eigen Officiersmess op de Basis Kamp Princebosch, waar ook het Aan- en Afvoersquadron Zuid was gevestigd, een bloeiend messleven en een eigen Officier van Basisweekdienst, die o.m. de Commandant vertegenwoordigde bij diens afwezigheid buiten de normale diensturen.

Dat wil zeggen: hij haalde vrijdags aan het eind van de middag een tas met instructies en eventuele bijzonderheden op bij de secretaresse en verbleef vervolgens tot maandagmorgen in de mess of in de voor deze functionaris bestemde kamer in een nabijgelegen legeringsgebouw. Op maandagmorgen leverde hij genoemde tas weer in, aangevuld met hetgeen hij in het Journaal had vermeld, om hem tegen half vijf weer op te halen. En zo voort tot hij kon verzuchten: TGIF (Thank God Itā€™s Friday).

Bel Henk maar !

In het najaar van ā€™63 was het mijn eerste beurt. De inhoud van de tas was interessant, want het alarmboek dat daar in zat gaf enig inzicht in wat er zoal bij ALARM en het opvoeren van de paraatheid moest gebeuren. Op Woensdrecht, mijn vorige plaatsing, had ik dat node gemist. Afgezien van de niet eenvoudige taak te zorgen dat het ā€™s avonds in de mess niet echt uit de hand liep als de habituĆ©s eindelijk de daad bij het woord voegden en op huis aan gingen, was de week voorspoedig verlopen. Nog maar Ć©Ć©n nacht en het zou er opzitten en Ć©Ć©n slaapmutsje leek wel verantwoord.

In ieder geval was het mutsje effectief geweest, want toen in de kleine uurtjes de telefoon rinkelde voelde het alsof ik uit een diepe put met ijskoud water omhoog moest komen om de hoorn op te nemen. Schokkend over mijn hele lijf en klappertandend hield ik het zware bakelieten ding aan mijn oor en vernam de Jobstijding: ā€œQuick Train effectiveā€¦.ā€œ met een Z-tijd. Zo snel mogelijk terugbellen om het bericht te verifiĆ«ren: nog steeds schokkend draaien aan de slinger en wachten, draaien, wachten tot de centralist, die in zā€™n eentje het op gang komend alarmeringsverkeer moest verwerken, op de lijn kwam, de opdracht aannam en verdween.

Even respijt: gauw een radiatorkraan openen. Het duurt erg lang voor een eenmaal afgekoelde grote kamer in een voor de Luftwaffe gebouwde legerings-bunker-boerderij op temperatuur komt. De gevraagde verbinding komt tot stand: alarmbericht bevestigd. Alarmeringslijst opzoeken en beginnen met (laten) bellen. Trek wat kleren aan.

Het lijkt een sneeuwbal die de verkeerde kant op rolt: telefoonnummers kloppen niet, mensen nemen niet op. De koerier van het verbindingscentrum klopt aan de deur: tekenen voor ontvangst van telegrammen. Aantekeningen maken in het Journaal. Vlug telegrammen lezen: alarmeringsberichten en afkondiging van maatregelen die ergens in dat alarmboek staan. Probeer het volgende nummer van de lijst. De eerste mensen bellen mij en melden zich present ergens op het depot: niemand van mijn lijst. Eindelijk heb ik er een aan de lijn: (slaap?)dronken antwoordt hij: ā€œIk kom niet, bel Henk maarā€.

Kortom, pas na enkele uren komen de diverse cellen tot leven, begint het depot zijn papieren paraatheidsmaatregelen af te werken en begin ik op temperatuur te komen.

De Commandant – hij woonde voor die tijd ver weg – kwam, zag en was meteen witheet. Hij riep Chefs van Dienst / Squadroncommandanten en Hoofden van Stafbureaus bijeen, liet mij verslag doen en gaf hen onder uit de zak, in het bijzonder hen die ā€œoorlogsvoorbereidingā€ in hun portefeuille hadden en hen die niet waren komen opdagen. Ik voelde me wel wat ā€œgebruiktā€. Gelukkig had ik in de mess nog even kunnen ontbijten.

Verhalen

Moord op Kennedy

In de nacht van 22 november 1963 was ik op patrouille in BĆ¼ren Duitsland. Mijn chauffeur en ik schrokken ons te pletter toen er opeens een tank voor ons stopte. Gelukkig bleken het Engelsen te zijn, die ons vertelden, dat president Kennedy was doodgeschoten. Een...

Bij de Koninklijke Marine tijdens de Koude Oorlog

Op 17 augustus 1970 ben ik in dienst van de Koninklijke Marine getreden. Het heetste punt, de Cuba crisis, was al geweest maar de dreiging van een kern oorlog was nog steeds aanwezig.Ā  Als 16 jarig jochie was ik daar niet zo mee bezig. Ik vond alles nog spannend....

Russen afluisteren

Brief van Henk Braakman, ontvangen op maandag 13-11-2023.Ā Het betreft zijn belevenis van zijn diensttijd in de Koude Oorlog. Transcriptie Lichting 1956-6 Op 4 mei 1956 (wat een timing) lag er op de deurmat bij ons thuis een enveloppe met daarin een ā€˜bevelā€™ namens...

Conflict en komische wraak

Bij het militaire onderdeel waar ik was geplaatst, werkte ik op een technische afdeling onder leiding van een 'Korporaal 1', die bekend stond als een zuiplap die dacht dat hij de baas was. Op een dag kregen we een conflict over een handeling, terwijl we dezelfde...

Sloepvaren & Nieuw Guinea

Dit waargebeurde verhaal speelt zich af rond de jaren 1955 in de Aziatische archipel en net daarbuiten. Ik kwam op als dienstplichtig matroos in Hollandsche Rading naar de Marine kazerne. Daar werd ik binnenste buiten gekeerd en voorzien van de nodige uitrusting,...

Geheimzinnige schepen

In het begin van de 1950-er jaren hebben er een paar jaar een tweetal passagiersschepen in de Numansdorpse Veerhaven gelegen. Niemand wist waarom ze daar lagen en van wie ze waren. Het was allemaal heel geheimzinnig. Veel verhalen deden de ronde over het doel van...

Van Kanonnier tot touringcar-chauffeur

Geboren in augustus 1960, dus opgegroeid in de jaren 60 en 70, kregen wij te horen van de atoombom. En nog erger, de waterstofbom en de Russen. Niet dat ik er bang voor was, want met Den Helder dichtbij wist je dat als er zo'n grote bom zou vallen ook wij de klos...

Mijn jongenskamer ā€¦ā€¦

Een foto van mijn jongenskamertje. Het is door de tijd een wazig beeld geworden. Ik weet nog dat ik het maakte met mijn eerste fototoestel, een Agfa Clack, gekregen voor mijn vijftiende verjaardag in 1961. Ja ik ben van 1946. Dat fotootje illustreert de...

De Stingerbol

Ik ben als instructeur en opleidingsontwikkelaar van 1992 tot en met 1995 werkzaam geweest als in de Stingertrainer te Ede. In de stinger trainer werden schutters opgeleid van de Landmacht, Luchtmacht en Mariniers.Ā De bol is van binnen voorzien van projectie...

Deel je eigen verhaal

Schakel JavaScript in je browser in om dit formulier in te vullen.

Auteur gegevens

Vul hieronder je contactgegevens in, zodat de afzender van dit verhaal juist is.
Wordt niet gepubliceerd
10 cijfers
Mijn auteursnaam mag

Schrijf je verhaal

Inhoud
Klik of sleep een bestand naar dit veld om te uploaden.
Dit mag een jpg, jpeg, png of gif bestand zijn van max. 1Mb.
Locatie bij dit verhaal
Selectievakjes