Omdat er geen haar op mijn hoofd aan dacht om in dienst te gaan, had ik me vlak voor m’n 18e verjaardag kaal laten scheren (toen nog geen mode). Een opstandige puberdaad zonder er goed over na te denken hoe koud het was terug van de kapper op de fiets. Snipverkouden en groggy heb ik de militaire keuringsdag doorstaan. Later werden ook mijn gewetensbezwaren goedgekeurd, en moest ik carrière onderbrekend aan het werk. (Betaald onder bijstandsniveau.) Er waren ook totaalweigeraars, en toen de officier van justitie tegen één van hen in hoger beroep ging, omdat slecht één jaar gevangenisstraf niet genoeg zou zijn en anders iedereen maar zou weigeren, ben ik werkweigeraar geworden. Aan dit systeem wilde ik niet meewerken. Daardoor werd ik niet de laatste dwangarbeider van Nederland.
Moord op Kennedy
In de nacht van 22 november 1963 was ik op patrouille in Büren Duitsland. Mijn chauffeur en ik schrokken ons te pletter toen er opeens een tank voor ons stopte. Gelukkig bleken het Engelsen te zijn, die ons vertelden, dat president Kennedy was doodgeschoten. Een...
